չ.

ԱՆԱՌԿԵՄ կամ ԱՆԸՌԿԵՄ, καταμυκάω, rudeo. Խանչել. զռալ. անզըռմագ. զառիտէն.

Էշքն անառկեն, եւ (ճայք) աղաղակեն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 30։ (գրեալ էր վրիպակաւ, անառակեն. իսկ տպ. անառա՛կ են)։)