solitude, isolement, abandon.
ἑρημία solitudo Անապատն լինել. եւ անապատաբնակութիւն. ամայութիւն. առանձնութիւն. թենհալըգ.
Լինել օգնական անապատն անապատութեամբն իւրով, ծարաւն նեղութեամբ իւրով. (Եփր. ել.։)
Որպէս թէ ոչինչ անապատութեամբս օգտեցաք. (Բրս. թղթ.։)
Կրատիտոս տեսեալ որդի մեծատան, զի պատեալ էին շոգմոգք բազումք (սուտ բարեկամք), ասէ, պա՛տանի, ողորմիմ քոյոյդ անապատութեանդ. (Ոսկիփոր.։ Իսկ Ոսկ. ղկ.)
Մեծատուն կորուսեալ զազգականութիւն իւր անապատութեամբ չարութեամբն իւրով. ա՛յլ ձ. լաւ եւս, անազատութեամբ. յն. անազգութեամբ չարութեանն։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | անապատութիւն | անապատութիւնք |
accusatif | անապատութիւն | անապատութիւնս |
génitif | անապատութեան | անապատութեանց |
locatif | անապատութեան | անապատութիւնս |
datif | անապատութեան | անապատութեանց |
ablatif | անապատութենէ | անապատութեանց |
instrumental | անապատութեամբ | անապատութեամբք |