adj.

combustible;
celui qui brûle.

adj. s.

Որպէս այրօղ. այրեցօղ. էրօղ.

Այրեցաւ մեհեանն, եւ ոչ զանուն անգամ այրելեացն կամեցան յայտնել. (Ոսկ. եփես.։)

Եւ որ ինչ ունի այրիլ, կամ այրի. եւ նիւթ հրոյ. եւ հուր գլխովին.

Սուրբ սերմանիք ցանեսցին ի ձեզ, եւ մի՛ փուշ այրելի. (Ագաթ.։ Իսկ Եզեկ. ԼԹ. 9.)

Զի իցէ մարդկան այրելի". յն. յայրումն. այս ինքն ի պէտս այրելոյ։ (Ուր եւ ԼԹ. 9.)

Այրեսցեն իւրեանց այրելիս եօթն ամի". յն. հուր, կամ կրակ։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Դիւրայրելի

Voir tout