adj. adv.

cf. Այլագունակ.

adj. adv.

cf. ԱՅԼԱԳՈՒՆԱԿ.

Նովին մարմնովս յարեայ ի գերեզմանէն, եւ ոչ այլգունակ մարմնով. (Տօնակ.։)

Եւ որ այլգունակ ձեռոց վնասք. (Խոսր.։)

Այլապէս այլում թուի, եւ այլգունակ այլում։ Լինի եւ այլգունակ ըստ ընտրութեան սրբոցն։ Այլազգ ձեզ, եւ այլգունակ այլոց քարոզէ. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. գղ.։)

Զի ոչ այլգունակ ինչ իմացեալ լինէր զծնունդն։ Դարձեալ այլգունակ զնոսա յորդորէ ի սիրոյ հաստատութիւնն. (Նանայ.։)