adj.

Որպէս Տէր ամենայն շնորհաց, եւ շնորհատու ամենայն բարեաց.

Որում եւ պարգեւէր իսկ վիճակն յամենաշնորհն Աստուծոյ. (Ագաթ.։)

Որպէս ամենայն շնորհօք լի. շնորհալից. շնորհազարդ. նազելի եւ գովելի.

Զսրբոյ եւ զԱստուածածնի Կուսին ամենաշնորհ պատկեր. (Սարկ. պատկ. զոր մարթ է իմանալ եւ հրաշագործ՝ իբր միջնորդ պէսպէս շնորհաց։)

Ի չափ հասեալ, եւ ամենաշնորհ երեւեալ (Մարութա), եւ հաճոյ Աստուծոյ եւ մարդկան. (Ճ. ՟Ա.։)

Որպէս թարգմանէ ոմն ամենաշնորհ (Դաւիթ Անյաղթ), թէ սահմանն բան է կարճառօտ. (Տօնակ.։) եւ (Ոսկիփոր.։)

Ամենաշնորհ թղթովքն տիեզերաց եղեւ քարոզ. (Ճ. ՟Ա.։)

Ո՛վ գեղեցիկ եւ ամենաշնորհ հայցուածոյս. (Լմբ. պտրգ.։)