effraction, infraction;
— ամուսնութեան, infraction, infidélité aux lois du mariage.
փոխանակ գրելոյ՝ ԱԿԱՆՀԱՏՈՒԹԻՒՆ, կամ ԱԿԱՆԱՀԱՏՈՒԹԻՒՆ։ Գողութիւն. դաւաճանութիւն. խորելը.
Ոչ ընդ յափշտակութիւն իրացն զչարիմք, որպէս ընդ ամուսնութեան ակնհատութիւն. (Ոսկ. ՟ա. թես.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | ակնհատութիւն | ակնհատութիւնք |
accusatif | ակնհատութիւն | ակնհատութիւնս |
génitif | ակնհատութեան | ակնհատութեանց |
locatif | ակնհատութեան | ակնհատութիւնս |
datif | ակնհատութեան | ակնհատութեանց |
ablatif | ակնհատութենէ | ակնհատութեանց |
instrumental | ակնհատութեամբ | ակնհատութեամբք |