dérivé.
ԱԾԱՆՑ մանաւանդ ԱԾԱՆՑՔ. παράγωγον derivativum Բառ ըստ քերականաց՝ ածեալ եւ անցուցեալ՝ այս ինքն վերածեալ ի նախատիպ գոլոյ յայլ վիճակ յաւելուածով աննշան մասնկան, որ տայ զմասնաւոր նշանակութիւն.
Տեսակք են ածանցացն եօթն. հայրանունական, ստացական, բաղդատական. եւ այլն. (Թր. քեր.։)
Տեսակք ածանցացն յոյժ անհուն եւ անբաւ են. (Երզն. քեր.։ Որպէս եւ ի դերանուանս.)
Դէմք նախագաղափարացն, ես, դու, նա. եւ ածանցացն, իմ, քո, նորա. (իմա՛, իմոյին, քոյին, նորային կամ նորայն). (Թր. եւ Երզն. քեր.։) Գտանի գրեալ եւ ածանցի, ածանցից։