adj.

cf. ԱԴԱՄԵԱՆՔ. Ադամական. ադամային. այն՝ որ է յադամայ կամ ըստ ադամայ. ադամինը.

Ադամեան մարմին. (Ագաթ.։)

s.

Որդիք Ադամայ. ադամորդիք.

Ադամայ եւ ադամեանցն օրինակաւ. Կամրջ.։

Ազատեաց զադամեանս ի կեանս անմահ. (Շար.։)

Ադամեանքն՝ արուքն, եւ եւայեանքն էգքն. եւ քրիստոսեանքն ոչ արուքն եւ ոչ էգքն. (Վրդն. հայր մեր.։)