Other definitions containing this entry
ՎԱՇՏԻԿ ՎԱՇՏԿԱՆ գ. ՎԱՇՏԿԱԿԱՆ. Այր ի վաշտէ. զօրական. զինուոր. (լծ. լտ. վէ՛լէս, վէլի՛դիս)
Գիրք՝ ընդ բարեպաշտիկ մարդկան, եւ ընդ պարզամիտս խօսի։ Զիա՞րդ բարեպաշտիկքն ընդ գազանս խաղացին։ Յորս բարեպաշտիկն էր (յն. (որովք բարեպաշտէր). Փիլ.։)
Բարեպաշտիկ մտօք, եւ ոչ հակառակութեամբ. (Սարկ. հանգ.։)
Բարեպաշտիկն բարձրացեալ կենօք. (Պիտ.։)
Բարեպաշտիկ խնամածութիւն ձեր. (Յհ. կթ.։)
Եթէ վասն ամպարիշտ վարուց մարդկան՝ անողորմ առաքեցաք բան, վասն բարեպաշտիկ այժմ վարուցն՝ մարդասէր բան այժմ վարուցն՝ մարդասէր բան այժմ առաքեսցուք. (Փիլ. յովն.։)
ԲԱՐԵՊԱՇՏԻԿ. որպէս Բարւոք պաշտելի. նազելի. մեծարանաց արժանի. արգոյ, սրբազան, աստուածային. σεπτός, σεπτότατος, σεβαστότατος venerandus, maxime observandus, augustissimus
Մկրտութիւն է սկիզբն բարեպաշտիկ պատուիրանաց նորա։ Ըստ բարեպաշտիկ աւանդութեանս մերոյ։ Բարեպաշտիկ ասացեալս ասեմք զայսոսիկ, որքան ինչ աստուածաբանականօք գրովք պարգեւեցան մեզ. (Դիոն. եկեղ.։)
Բարեպաշտիկ աւանդութիւն. (Սարկ. հանգ.։)
ԳԵՏՆԱԽՇՏԻԿ ԼԻՆԵԼ. ԳԵՏՆԱԽՇՏԻԼ. cf. ԳԵՏՆԱԽՇՏԻ.։ (Հց. աթ. կիւրղ.։ Վրք. հց. ձ։)
ԳԵՏՆԱԽՇՏԻԿ ԼԻՆԵԼ. ԳԵՏՆԱԽՇՏԻԼ. cf. ԳԵՏՆԱԽՇՏԻ.։ (Հց. աթ. կիւրղ.։ Վրք. հց. ձ։)
Ամենայն բարեպաշտիկ պատուոյն գեղեցկազարդ սպասաւորութիւն. (Սարկ. պատկ.։)
ԱՄԵՆԱԲԱՐԵՊԱՇՏ եւ ԱՄԵՆԱԲԱՐԵՊԱՇՏԻԿ. Կատարեալ բարեպաշտութեամբ. եւ յոյժ բարեպարիշտ.
Իսկ առ քեւ, ամենաբարեպա՛շտ թագաւոր։ Քրիստոնէից կարգ է ամենաբարեպաշտիկ. (Կիւրղ. երուսաղէմի առ կոստ։)
περίρρανσις, περιρραντήριον, -ια adspersio, adspergillum, vas aquarium. Շուրջ ցանումն, սրսկումն, լուացումն. եւ Գործի սրսկման. մշտիկ. սրսկարան.
ԱՄԵՆԱԲԱՐԵՊԱՇՏ եւ ԱՄԵՆԱԲԱՐԵՊԱՇՏԻԿ. Կատարեալ բարեպաշտութեամբ. եւ յոյժ բարեպարիշտ.
Իսկ առ քեւ, ամենաբարեպա՛շտ թագաւոր։ Քրիստոնէից կարգ է ամենաբարեպաշտիկ. (Կիւրղ. երուսաղէմի առ կոստ։)
ի բառս Գաղիանոսի դնի որպէս ոշակի կամ ոշտիկ (ձայն անյայտ). զոր Ստեփ. լեհ. իմանայ թփիկ անպիտան բուսեալ յարմատս ծառոց։ Այլ ի հայս մոլ ասի շաղախ յարդախառն, որով առնեն զառաջին ծեփ տանց. որպէս եւ ծեփելն մոլով՝ ասի մոլել։
κλάδος ramus. Իբրու ռամկականն ձայնիս Ձաղկ. ծիղ. ծեղ. ճիւղ. ոստ տնկոց եւ բուսոց՝ վարսաւոր կամ ձաղկահեր, որ լինի որպէս խուրձ կամ մշտիկ կամ աւել. ցաք, սուք.
Զթոքին տեսակն բնաւորեցին նախ իսկ կակուղ եւ առանց արեան, եւ ապա զբջիջքն, ներքոյ ունելով ծակոտեալ իբրեւ զմշտիկ (զսպունգ). (Պղատ. տիմ.։)
φιάλη phiala, patina, patella, patera, poculum, scyphus. պ. դաշթ, թէշթ, դիստ, դաշ, թաս. իտ. թա՛ձձա. Անօթ ըմպելեաց՝ մեծ եւ փոքր, խորանիստ իբրեւ դաշտիկ. դաշխուրան. սկաւառակ. սկահ. բաժակ. ափսէ. նուիրանոց. ճաշակ. խառնարան.
ὁβολός obolus. որ եւ ՓՇՏԻԿ. պ. պիսդի, փէշիյզ, փէշիյտ. Մանրագոյն դրամ որպէս զլոմայ. դանգ. փուշ, մանղըլ.
ռմկ. բշտիկ. լտ. բուսդուլա, pustula φλύκταινα Խաղաւորտ, պալար. ուռոյցք. պղպջակ.
ὔσσωπος hyssopus. եբր. էզօպ. Բոյս մանրատերեւ՝ եւ մանրածաղիկ, խիտ, կծու, յորմէ կազմեալ լինէր մշտիկ՝ այսինքն կապոց սրսկելոյ. ուստի ի մեզ նաեւ Մշտիկ թարգմանի. տե՛ս եւ ԾՈԹՈՐ եւ ԶՈՒԻՐԱԿ. զուֆա, չիւպրա. եւ սաթէր, փէփիք օթու եւ կիւվէկի օթու որք են նման միմեանց. ռմկ. ծոթրին, զաթրին.
Մշտիկ զոպայի։ Զոպայ։ Մինչեւ ցզոպայն՝ որ յորմն ելանէ. (Ել. ՟Ժ՟Բ. 22։ Ղեւտ. ՟Ժ՟Դ. 4. 6։ Թուոց. ՟Ժ՟Թ. 18։ ՟Գ. Թագ. ՟Դ. 33։)
(իբր Ցնցոց) Սրսկիչ. մշտիկ. աւել. խառնիչ։ (Վստկ.։)
Մշտիկ ցանիչ. (լծ. իտալ. մա՛ցցօ. իսկ յն. է տէ՛սմի, կապոց. այլ առաւել ի՛սսօբօս, Զոպայ)
Առնուցուք մշտիկ զոպայի թաթաւեալ յարեան, եւ սրսկեսջիք։ Ցօղեա՛ յիս մշտկաւ։ Շուրջ եդեալ զմշտկաւ զոպայի.եւ այլն։
Ի զոպայ մըշտիկդ։ Զոպայիւն մշտկաւ։ Ի մշտկաց սրսկմանց. (Կոչ. ՟Գ. ՟Ժ՟Ե։)
Մշտիկ զոպայի, որ է տրցան ծայթրնի. (Բրսղ. մրկ.։)
ՄՇՏԻԿ. որպէս Սպունգ. σπόγγος, σπόγγια spongia.
Զթոքին տեսակն ... եւ ապա զբջիջքն ներքոյ ունելով ծակոտեալ իբրեւ զմշտիկ. (Պղատ. տիմ.։)
οὑλή cicatrix σημασία signum ὔδερος aqua intercus ἕκκαυμα adustio κήλη tumor, ulcus. Պաղպաջ. փայլուն այտուց մարմնոյ. եւ Սպի. եւ Կեղ. խոյլ. խաղաւարտ. խարան. նիշ. բշտիկ, ուռ, ուռէցք, ուլ.
Մշտիկ զոպայիւ թաթաւել, որ է տրցակ կանաչ խոտոյ։ Ի մշտիկ զոպայի, որ է տրցակ ծայթրնի. (Վրդն. ել.։ Բրսղ. մրկ.։)
Փայլիւն, եւ Փայլուն. τηλαυγής, -γές, αὑγάζων praefulgens, splendens, candidum. Բիծ եւ նիշ փայլուն իբրեւ զպաղ, կամ հանգոյն սառին. որպիսի է առաւելապէս սկզբնաւորութիւն բորոտութեանն՝ փայլուն պալարօք ի մարմնի. բշտիկ.
ՎԱՇՏԻԿ ՎԱՇՏԿԱՆ ՎԱՇՏԿԱԿԱՆ. ա. Այր ի վաշտէ. զօրական. զինուոր. (լծ. լտ. վէ՛լէս, վէլի՛դիս)
քիշդիկէր. Նաւակառոյցք առաջինք փիւնիկեցիք, եւ քաշտիկ՝ շամիրամ. (Նոննոս.։)
Թաթաւեցին զպատմուճանն յարեանն։ Պղծեցան թաթաւեցան յարեան մեռելոտւոյ։ Մշտիկ զոպայի թաթաւեալ յարեան։ Ձագք նորա արեամբ թաթաւին. (եւ այլն. Ծն. ՟Լ՟Է. 1։ Ես. ՟Կ՟Գ. 3։ Ողբ. ՟Դ. 13։ Ել. ՟Ժ՟Բ. 22։ Եզեկ. ՟Ժ՟Զ. 6. եւ 22։ Յոբ. ՟Լ՟Թ. 30։)
Բջիջքն ծակոտեալ իբրեւ զմշտիկ. յն. իբրեւ սպունգ. (Պղատ. տիմ.։)
Ի մշտիկ զոպայի, որ է տրցակ ծայթրնի. (Բրսղ. մրկ.։)
Զարիւնն հրամայէ մշտիկ զոպայիւ թաթաւել, որ է տրցակ կանաչ խոտոյ, կորդոյն կոչեցեալ արդ, կամ ծոթրին. (Վրդն. ել.։ (Իսկ ռմկ. կորդին կամ կուրդին ՝ է եւ համետ. ալուխ. սէմէր, փալան։))
ՎԱՇՏԻԿ ՎԱՇՏԿԱՆ ՎԱՇՏԿԱԿԱՆ. ա. Այր ի վաշտէ. զօրական. զինուոր. (լծ. լտ. վէ՛լէս, վէլի՛դիս)
ԽԱՌՆԱԽՈՒՑ ԽՇՏԻԿ. καταγώγιον diversorium. Իջեւան. պանդոկի. տուն խառնակ սենեկաց եւ անկողնուց. իջեւան անարժան.
Բոզիցն խառնախուց խշտիկքն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 3։)
Voir tout