Քինաթագոյց

adj.

rancorous, spiteful.

adj.

Որ զքէնն թագուցանէ յինքեան. ոխապահ. ոխակալ.

Քինաթագոյցք, ապականասէրք. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)