Other definitions containing this entry
ՔԹԱՆՈՑ եւ ՔԹՈՑԱՆԻ կամ ՔԹՈՑՆԻ. Քամոցն ձիթոյ՝ թերեւս ի ձեւ հիւսուածոյ քթոցի կամ կթոցի, այսինքն կողովոյ, զամբիւղի.
Զայս սնտու եւ զկտաւ քթանեայ, որ ի պատանաց մարմնոյ նշանակ՝ գորբորա, եւ մարմնապատ է անուանեալ. (Մաշտ. կիլիկ.։)
λίνον linum Բոյս՝ որոյ ցօղունն ծեծեալ՝ թել թել լինի, եւ այն մանեալ՝ հիւսի անկուածով ի փորձ. Տե՛ս եւ Վուշ, եւ ԲԵՀԵԶ. որպէս բարակ կտաւ. քթան, քէթէն, քեթան։ Իսկ եբր. եւ յն. քէթէն, քիթօն, է հանդերձ կտաւի.
Ի քթանէ՝ այսինքն ի կտաւոյ պատրոյգ եւ չուան. վուշ ոլորեալ կամ արձակ ի պէտս կապոյ. խծուծ.
Ծրարէ՛ ի քթան քթեթ։ Պատրոյսն ի քթեթ բա՛ց, եւ քաթթէ՛։ Լաւն քան զքթեթն կամ զչուան, որ կապէ մարդ, նշանն այս է։ Քթեթով կապէ՛։ Քթեթով պնդես. (Վստկ.։)
στυππίον stupa. Խոշոր մասունք վշոյ գզելոյ, կամ կանեփի սանտրելոյ, որ լինի խցան եւ պատան պէսպէս իրաց. քթանի սանտրուք.
Զկտաւն յովսէփ գնեաց, որ էր ջանջիլ քթան՝ սաւան մեծ եւ ընդարձակ։ Ոչ է պարտ պատել յարծաթոյ կամ յոսկի կտաւ, այլ միայն ի սաւան քթան կտաւ։ Պատէ զքրիստոս ի սաւան մաքուր. (Բրսղ. մրկ.։)
Զայս սնաւ եւ զկտաւ քթանեայ ... սնտուք եւ վարշամակք. (Մաշտ. կիլիկ.։)
Զկտաւն յովսէփ գնեաց, որ էր ջանջիլ քթան՝ սաւան մեծ եւ ընդարձակ. (Բրսղ. մրկ.։)
ՔԹԱՆՈՑ եւ ՔԹՈՑԱՆԻ կամ ՔԹՈՑՆԻ. Քամոցն ձիթոյ՝ թերեւս ի ձեւ հիւսուածոյ քթոցի կամ կթոցի, այսինքն կողովոյ, զամբիւղի.
ՔԹԱՆՈՑ եւ ՔԹՈՑԱՆԻ կամ ՔԹՈՑՆԻ. Քամոցն ձիթոյ՝ թերեւս ի ձեւ հիւսուածոյ քթոցի կամ կթոցի, այսինքն կողովոյ, զամբիւղի.
Voir tout