Other definitions containing this entry
Հմտութիւն քաջ արհեստի աղեղնաւորութեան. հրահանգք ճարտար նետաձգութեան. քեմանքէշլիք. Յայս անուն կոչեցաւ եւ ողբն Դաւթի ի վերայ Սաւուղայ եւ Յովնաթանու քաջ աղեղնաւորաց.
(լծ. յն. գալլօս.) κάλλος pulchritudo Վայելչութիւն տեսոյ եւ գունոյ՝ հանդերձ համեմատութեամբ մասանց. որ եւ գեղեցկութիւնի՝ զգալի եւ մտաւոր. կիւզէլլիք, քէշի, հիւսն, տիրպէրլիք, ճէլալէթ, լէդաֆէթ.
Վարուքն զատ են՛ի միմեանց, այլ ի քէշին մի են երկոքեան։ Որպէս ստուեր իրիք ոչ հեռանայ յիմեքէն, նոյնպէս եւ ոչ աշխարհս երբէք զատ յԱստուծոյ (լինի՝ ասեն). (Եզնիկ.։)
Որպէս Քէշ. որ եւ ԿԵՇՏ. այսինքն դեն. ուստի բարդի բառս Ամպարաքաշ, որպէս անուն առանձին մատենի կամ ուսման կրօնից.
ԿԱՍԿ. Գարի կեղեւեալ, մաքուր եւ եփեալ գարւոյ եւ ցորենոյ՝ որպէս հերիսայ. (լծ. ընդ պ. քէշկէք, քէշեք, ի ճէվ, որ է գարի.)
ԿԱՍԿ 2 (ի, աց.) գ. ԿԱՍԿ. Գարի կեղեւեալ, մաքուր եւ եփեալ գարւոյ եւ ցորենոյ՝ որպէս հերիսայ. (լծ. ընդ պ. քէշկէք, քէշեք, ի ճէվ, որ է գարի.)
պ. քիյշ, քէշ. τὰ ἰερά, αἴρεσις religio, secto. Կրօնք. դեն. (ուստի քեշիշ, կրօնաւոր)
Ընդ պարսից քէշին գտօղս՝ ապաւինեալ ի շնորհսն Աստուծոյ՝ մատիցուք ի պայքար. (Եզնիկ.։)
σύρω, κατασύρω traho, extraho, detraho ἔλκω, καθέλκω deduco եւ այլն. Ի քարշ արկանել. ձգել զկնի իւր, կամ յինքն. ձգձգել. բռնի վարել. իջուցանել. քաշել, քաշքշել, քըսքըսել. պ. քէշիյտէն, քէլիտէն. թ.
ՔԵՐՔԷՇ կամ ՔԵՐՔԷՍ. յն. ա՛քոռոն. ἅκορον acorum, -us. Խոտ եւ արմատ բժշկական. (Գաղիան.։)
cf. ՔԵՐՔԷՇ
ԱՄԵՆԱՅՆ, ամենայնք. Որպէս ամենայն ոք, ամենեքեան. եւ ամենայն ինչ. πάντες, πάντα omnes, omnia. ամմէն մարդ, ամմէն բան. հեր քէշ. հեփիսի. հերշէյ. ճիւմլէսի. քիւլլիյեթ.
կադէս մեկնի սուրբ. իսկ փառան՝ կարկուտ, կամ կորկոտիճ. (Փիլ. լին. ՟Գ. 36։) (եբր. ֆառամ, է փշրել. իսկ լտ. ֆառ, ցորեան. կամ ըստ որում կեղեւեալ՝ ձաւար, եւ հերիսայ. պուլղուր, քէշկէկ։)
τοξότης, τοξεύων, ἑκτείνων sagittarius, jaculator Որ գիտէ վարել եւ լարել զաղեղն. նետաձիգ. նետող. պատերազմական, եւ որսորդ. աղեղ բանեցնօղ, նետ ձգօղ. օգճի, քէմանքէշ. թիրէնտազ. գավվաս.
ἁνήκοος, ἁπειθής. inobediens, immoriger, contumanx. Որ չէ հնազանդ, կամ չհնազանդի. անհլու. անլսօղ. անլուր. անհաւան. ստունգանօղ. միւդիւ օլմայան. իդաաթսըզ. սերքէշ. ասի. ինատճը.
ՔԵՇԱԿԱՐԿԱՏ cf. ՔԷՇԱԿԱՐԿԱՏ։
ՔԷՇԱԿԱՐԿԱՏ կամ ՔԷՇՏԱԿԱՐԿԱՏ. Կարկատօղ զքէշ. կցկցելով հնարօղ դենի կամ աղանդոյն իրիք. աղանդապետ.
Հայեցեալ ընդ այն քէշակարկատին պարսից ... մարդկօրէն բարուք զքէշն կարկատէ, եւ յղութեամբ եւ ծննդեամբ զկրօնսն կցկցէ. (Եզնիկ.։)
Քէշտակարկատքն հեթանոսաց ի բժշկական արուեստսն տեղեկացեալ, օրէնս իմն հաստատեցին. (Կանոն.։)
ἔκαστος unusquisque, quilibet, singuli. անցնիւր անձն կամ անձինք. այր այր. ամենայն ոք մի առ մի. ամմէն մէկը. հէր քէշ. (լծ. քէշ ընդ քանչ, եւ յն. Է՛քասդօս. ) տե՛ս զկնի եւ ԻՒՐԱՔԱՆՉԻՒՐ ՈՔ.
βελοθήκη (նետադարան կամ փքնադարան), φαρέτρα pharetra. որ եւ ՊԱՏԿԱՆ ԴԱՐԱՆ. (որպէս թէ յարմար դրարան) սեպհականեալ անուն կապարճից՝ ուր դնին նետք. թիրքէշ, թիրտան.
σεμνοῦμαι, ἁποσεμνύνομαι gravitatem super me fero. Պարկեշտ լինել. ժուժկալել. (որպէս եւ պ. պէրքէշտէն ՝ է հրաժարել). եւ պերճալի կամ պատկառելի լինել.
cf. ՔԷՇԱԿԱՐԿԱՏ
Voir tout