poet;
philologer;
grammarian.
ՔԵՐԹՈՂ կամ ՔԵՐԴՈՂ. (գրի ի հին մատեանս եւ ՔԵՐԹԱՒՂ, իբր ՔԵՐԹՕՂ, ի, աց) ποιητής poeta. Կերտօղ ոտանաւոր եւ չափաբերական բանից, եւ վիպասանութեանց. բանաստեղծ. չափաբան. տաղաչափ, ստէպ բեպհականել հոմերոսի առ յոյնս, եւ առ մեզ մովսեսի խորենացւոյ. (յն. բիիդիս. այսինքն արարօղ, արարիչ. յորմէ. լտ. բօէդա. հյ. պուետ. պուետէս, պուետիկոս) ոտանաւոր. շինօղ, կամ պէլիդ շինօղ. այսինքն շինօղ զտունս բանից.
Քերթողն հոմերոս, բազմաց էից քերթողաց, ըստ առաւելազանցութեան ասի։ Որպէս երաժշտականքն եւ քերթողքն վկայեն։ Քերթողքն ծաղուց։ Ամենեցուն քերթողաց եւ բանագրաց. (Փիլ.։)
Եւ ո՛չ որպէս քերդողքն ասեն. (Խոր. ՟Գ. 65. ըստ Փիլոնի։)
Իսովդոս մի էր ի պերճացեալ քերթողացն։ Ի քերթողացն եւ ի շարագրաց ... Զքերթողացն արուեստ տապալեն։ Մանուկն՝ որ զօրութեամբ քերթողն է. (Նոննոս.։ Թր. քեր.։ Անյաղթ պորփ.։)
Մեծն հոմերոս խոստովանեալ իսկ եղեւ հայր ամենեցուն զնա ասել քերեւողաց. (Պիտ.։)
Մովսեսի քերթողի՝ արարողի պիտոյիցս տառի։ Մեծն մովսէս (խորենացի), որ քերթողացն անուանի հայր. (Պիտ. վրջբ։ Ասող. ՟Ա. 1։)
ՔԵՐԹՈՂ. γραμματεύς litterator, interpres librorum. Երեւելի ի դպրութեան. դրական կամ գրագէտ. թարգման. մեկնիչ. վերծանող.
Քերթողք եւ գիտունք արուեստին եդին զկարդ թուականութեան թորգոմեանս համարոյ. (Յհ. կթ.։)
Պետրոս եպիսկոպոս քերդօղ սիւնեաց. (Ասող. ՟Բ. 2։)
Թարգմանեցան գիրք սրբոյն գրիգորի նիւսեայ եպիսկոպոսի՝ ի ձեռն ստեփաննոսի քահանայի եւ քերթողի՝ աշակերտի տեառն Մովսեսի սիւնեաց եպիսկոպոսի. (Յիշատ. նիւս.։)
ՔԵՐԹՈՂ. γραμματικός grammaticus. Գրամատիկոս. քերական.
Քերթողք զամենայն բան յութ մասն ժողովեցին. (Անյաղթ պորփ.։)
Քերթողն առնու խոստովանաբար, եթէ է՛ն եւ օ՛ն բնութեամբ երկար են. իսկ զպատճառն երաժշտական իմաստասէր դիտէ. (Սահմ. ՟Ե. եւ ՟Ժ՟Գ.)