Քերթողապէս

adv.

Որպէս քերթող. ըստ արուեստի քերթողութեան, եւ քերականութեան.

Իսկ շարակայացեալն, եթէ քերթողապէս ոք նկատեսցէ, ի քառից տասանց չափաբերեալ գացի. (Մագ. յիշ. ոտ. խչ.։)

Քերթողապէս ստուգաբանէ՛ զբառս. ասէ, յափշտակութիւն է՝ յափ շատարկութիւն. (Երզն. քեր.։)