adj.

composed of four matters or elements.

ՔԱՌԱՆԻՒԹ ՔԱՌԱՆԻՒԹԵԱՅ. Որ ինչ է ի չորից նիւթոց կամ ի տարերաց կամ ի կողմանց, քառակերպ.

Կառք քառանիւթ սրովբէասպաս. (Սիւն. տաղ խչ.։)

Ստեղծեր զմարդն ի տիպ տէրունոյ՝ բաղադրութեամբ ի քառանիւթոյ։ Առեր մարմին ի քառանիւթոյ. (Գանձ.։ Իսկ յասելն,)

Խորհուրդ քառանիւթ աւուրն. (Նար. առաք.) հայի ի չորեքշաբաթի օր ստեղծման լուսաւորաց։

Քառանիւթեայ շնչակիր լրութիւնք երեւելեացս։ Զմեր քառանիւթեայ մարմինս էօծ ինքեամբ։ Սկսանին սաղմոսք չորք ըստ քառանիւթեայ բնութեանս։ Քառանիւթեայ մարմինն ի կուսէն. (Պիտ.։ Յհ. իմ. եկեղ.։ Խոսր.։ Տօնակ.։)

Խնկեալ ... աղացմամբ քառանիւթեանց առնելով խառնուած (հոտոց անուշից ի զանազան խնկոց). (Սկեւռ. լմբ.։)

Գետ քառանիւթեայ. (Նար. տաղ.։)