Քանդակիչ

s.

sculptor, carver;
chaser, chiseller.

adj.

Այն որ քանդակէ. քանդակօղ. յօրինիչ.

Վեհագունիդ բնաւից բարուց ընտրութեան՝ բանիւ քանդակիչ. (Երզն. լս.։)

Étymologie