haste, eagerness, ardour, zeal.
ՓՈՒԹԱՑՈՂՈՒԹԻՒՆ ՓՈՒԹԱՑՈՒՄՆ. σπουδή studium, diligentia. Փութալն, փոյթ. ջանք. եռանդն.
Ապա ամենայն հնարախոհութիւնն եւ յԱստուած փութացողութիւնն է ընդունելի. (Մեկն. ղեւտ.։)
Նամակաւ կարօտոյ տեառն եւ գրով փութացողութեամբ ղաղօթս իւր ազատեաց յամենայն ծուլութենէ. (Կլիմաք.։)
Քանզի աստուածապաշտութեամբ էր փութացումն. (Կոչ. ՟Ժ՟Է։)
Վասն այսորիկ ճգունք օրինադրեցաւ, վասն այսորիկ փութացումն, վասն այսորիկ աղօթք. (Մաշկ.։)
Ոչ ապրէր մարդս ընդ չարութեան փութացմամբ անկեալ. (Ճ. ՟Գ.։)
Կարեւորացն յաւէտ ունել պէտս փութացմանց. (Պրպմ. ձ։)
Կենցաղոյս իրաց ի բաց գրութեամբ, եւ սնոտի փութացմանցս. (Մեկն. ղեւտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փութացումն | փութացմունք |
| accusatif | փութացումն | փութացմունս |
| génitif | փութացման | փութացմանց |
| locatif | փութացման | փութացմունս |
| datif | փութացման | փութացմանց |
| ablatif | փութացմանէ | փութացմանց |
| instrumental | փութացմամբ | փութացմամբք |