adj.
ՓԻՒՍԻԿԵԱՆ կամ ՓԻՒՍԿԵԱՆ. Որպէս յն. ֆիսիգօս. φυσικός physicus. այսինքն Բնական. բնախօս կամ բնազնին.
Ոմանք ի փիլիսոփայից, որք անուտնեալ կոչին փիւսիկեանք (կամ ֆիւսիկեանք )։ Եմպեդոկցէս եւ պարմենիդէս փիւսկեանք փիղիսոփայք ճանաչէին. (Վեցօր. ՟Ա։ Եւս. քր. ՟Բ։)
cf. ԱԽՏԱՐԿ։