hy    |   fr

Ցրուութիւն

s.

ՑՐՈՒՈՒԹԻՒՆ ՑՐՈՒՈՒՄՆ. cf. ՑՐՈՒՄՆ.

Ժողովեաց զցրուութիւնս մեր. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Հաւաքէ զնոսա ի ցըրւմանէ՝ բազաստուածութեան մոլորութենէ. (Վրդն. ծն.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ցրուութիւն ցրուութիւնք
accusatif ցրուութիւն ցրուութիւնս
génitif ցրուութեան ցրուութեանց
locatif ցրուութեան ցրուութիւնս
datif ցրուութեան ցրուութեանց
ablatif ցրուութենէ ցրուութեանց
instrumental ցրուութեամբ ցրուութեամբք