hy    |   fr

Րոտին

adj.

vile, abject, despicable, miserable.

adj.

Իբր հյ. Որ ոտին է, ի համարի ոտից. տրուպ. որպէս լտ. ռու՛տիս. տխմար, գեղջուկ, գռեհիկ.

Րաբոււոյդ բարւոյ րախճական ձայնին՝ րոտինս ոչ լուայ. (Ժմ.։)