hy    |   fr

Տարրատռփութիւն, ութեան

s.

immoderate love or desire of terrestrial things;
idolatry.

s.

Տռփումն ի տարերս. սէր նիւթականաց. տարրապաշտութիւն.

Տարրատռփութեան դեւն ստիպէ՝ բարեքաձեւաց տարերց երկիրպագանել. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տարրատռփութիւն տարրատռփութիւնք
accusatif տարրատռփութիւն տարրատռփութիւնս
génitif տարրատռփութեան տարրատռփութեանց
locatif տարրատռփութեան տարրատռփութիւնս
datif տարրատռփութեան տարրատռփութեանց
ablatif տարրատռփութենէ տարրատռփութեանց
instrumental տարրատռփութեամբ տարրատռփութեամբք