Տակակոտոր

adj. adv.

πρόρριζον radicitus. Զտակսն կամ զարմատսն կոտորելով. բնաջինջ. արմատախիլ.

Ապա եթէ անդէն ի նմին չարիս հաստատեալ կայցէք, արմատաքի տակակոտոր խլէ զծառն։ Զանբժշկելի չարացն զարմատքս կենացն տակակոտորս առնել. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 11։ Պիտ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Տակակոտոր առնեմ

Տակակոտոր խլեմ

Voir tout