hy    |   fr

Վնասատեաց

cf. Չարատեաց.

adj.

Որ ատէ զվնաս կամ զվնասել. չարատեաց.

Կամեցան առնել վնաս պարկեշտ զուգակցին աբրահամու. զոր ոչ թողացոյց վնասատեացն եւ բարեսէրն աստուած. (Վրդն. ել.։)