adj.
causing damage, loss or harm, offensive, hurtful, prejudicial.
Other definitions containing this entry
Զսառնամանեաց ասելով աստ (ի լերինս) հանչերձ բերմմամբ ի վերայ իրեանց զձեանցն եւ զկարկտիցն եւ զնոցուն համանմանիցն, յոյց ի հետ ապա վնասաբեր իմն ոսոխեալ սղոխք ի չարաշուքն հասեալ մերձակայսն կացուցանեն անձինս ի տգեղութեան ձեւ. երկդիմի տեսանի իմաստս. իմա որպէս հողմ, եւ կամ որպէս հատոր սառին, որ ռամկօրէն սղոխ ասի։
Վնասաբեր իմն ոսոխեալ սղոխք. (Պիտ.։)
Վնասաբեր իմն ոսոխեալ սղոխք. (Պիտ.։)
Անցուցանել ընդ կենսաբեր օդդ՝ ելանել ի մղձկուտ ի վնասաբեր կայանս աստեղաց. (Պտմ. վր.։)
Վնասաբեր իմն ոսոխեալ սղոխք ի չարաշուքն հասեալ մերձակայսն կացուցանեն անձինս ի տգեղութեան ձեւի». (Պիտ.) այլ ձ. չարաշունչ. եւ այլ՝ չարաշունք։
βλαβερός perniciosus ὐποκίνδυνος periculosus. Որ ինչ վնաս առնէ. վնասաբեր. վնասակար. եւ Վտանգաւոր. վշտաբեր.
Յաւէժ բարօրութեամբ յղփանայի (ի դրախտին)։ Կատարելով միշտ զբարօրութեանցն դիպուածս։ Ըստ հեթանոսական յուսոյն, եւ վնասաբեր բարօրութեանն. (Պիտ.։)
Voir tout