Other definitions containing this entry
ՊԷՏՔ. (ի հոլովականն՝ Պիտոյից). յն. խռի՛ա. χρεία . ըստ ճարտասանից է Վճռական առած պիտանի, կամ ործն հետեւելի. զորմէ ճառէ բովանդակ մատեանն մովսեսի քերթողի՝ անուանեալ Պիտոյից, սկիզբն առնելով այսպէս.
ՎՃԻՌ. ա. Վճռական կամ վճարօղ. ազդոյ. գործունեայ.
συντέλων, ὐποτέμνων praecidens, vel praecisus Համայն կարճ կամ կրճատ. կարճառօտ. համառօտ. համառօտիչ կամ համառօտեալ. բովանդակեալ. վճռական.
αἵνιγμα. adagium. Առած. զրոյց վճռական եւ խորհրդաւոր.
Պիտոյիցս ոմանք են բանականք, եւ ոմանք գործականք, եւ ոմանք խառնք։ Եւ բանականք են, որ բանիւն միայն նշանակեն զշահն։ Պէտք բանականք (իբր վճռական խօսք). (Պիտ.։)
ՀԱՄԱՌՕՏ σύντομος, συντετμημένος, ἑπίτομος brevis, concisus, praecisus, compendiosus, compendiarius. որ եւ ԿԱՐՃԱՌՕՏ. (իբր ի կարճոյ համօրէն առեալ, կամ առյօդեալ) Կարճ. սուղ. ամփոփ. բովանդակեալ. ի կարճոյ եւ փութով եղեալ կամ լինելի. եւ Վճռական. հատու. եւ կտրուկ
Կանոնաւոր. կանոնեալ. վճռական. սահմանեալ. օրինադրեալ.
προστακτικός imperativus δογματικός decretalis, dogmaticus եւ այլն. Նշանակ հրամայելոյ, կամ հրամանաց. պատուիրողական. վճռական. վարդապետական. եւ քերականաց՝ մի յեղանակաց կամ ի խոնարհութեանց բայից. տե՛ս եւ ՀՐԱՄԱՆԱԿԱՆ.
Որ ինչ ունի զպայման. ուխտական. վճռական. սահմանեալ. օրինաւոր. թէական.
ὀρικός definitivus. Սահմանիչ. որոշիչ. որոշողական. վճռական.
ἁποφαντικός enunciativus Որ ինչ է բացերեւ յայտնիչ բանիւ. յայտնաբարբառ. յայտնական. յայտնաբանական, յայտարարական. վճռական.
ἁπόφανσις, ἁπόφασις enunciatio, sententia Ըստ հելլենաբանութեան՝ Յայտարարութիւն մտաց՝ բանիւ. բան բացերեւական՝ վճռական. այո՛ կամ ո՛չ ասել. է՛ կամ չէ՛ ասել. որ եւ յօդ նախադասութեան. բարբառումն, հրատարակումն.
Voir tout