to have an abortion, a premature birth, to miscarry, to abort, to slink, to be brought to bed before time;
to flow, to run, to gush or spout out, to be shed, poured out.
Ոչ առաւելի յղութեամբ, քան եթէ ողորմելի վիժելով։ Եկին ի խառնակումն, եւ աանց օրինացն վիժեցին զիս ծնունդ։ Որջացեալ ի կայումն իշխանականիս՝ վիժէ եւ պատառէ զամենայն։ Ողորմութեամբ քո զամենայն չար սերմն պիղծ դիւացն վիժեա՛ (այսինքն տու՛ր վիժել). (Առ որս. ՟Ժ՟Դ։ Լմբ. իմ.։ Սկեւռ. աղ.։ Մարաթ.։)
Զիա՞րդ կերակուրքն կէսքն արիւնանան, եւ կէսքն ի դուրս ապա վիժեալ (կամ ապավիժեալ) խոտի. (Կոչ. ՟Թ։)
Քարինս վիժելով, եւ զօրհներգօղսն հարեալ վիրաւորէին. (Սոկր. ՟Զ. 8։)
Բարձեալ վիժեն զմարմինս նոցա կերակուր գազանաց։ Ծովահեղձոյց առնել զբազումս վիժելով ի նաւաց ի վայր. (Պիտ.։)
Ի գահիցն վիժել (իլ). եւ ի վիհս անկանել։ Յոքունց քան թէ սակաւուց արար վիժել յանդունդս. (Փիլ. այլաբ.։ Արծր. ՟Դ. 4։)
Յորդահոս արտասուս վիժեցին յապաշխարութիւն։ Ի վիժել արտասուաց՝ խանղազութիւն եւ ջեր գործի. (Եղիշ. խաչել.։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 6։)
Ի վիժել արտասուացն՝ մութն մեղաց փարատի. (Անան. զղջ.։)
Սաստիկ արիւն վիժեաց ի նմանէ. (Ճ. ՟Գ.։)
Քիրտն վիժի. (Բրս. վաշխ.։)
Այնպիսի քրտունք վիժիցեն։ Ի տեառնէ իբրեւ զկայլակս քրտունք ի յաղօթելն վիժէին. (Սեբեր. ՟Ը։ Սկեւռ. ես.։)
Եւ զի աղբիւն մեղաց ախտին՝ միշտ անըսպառ յինէն վիժին։ Առ յերկեղէն քրտանց հոսեալ, երակաձեւ կայլակ վիժեալ. (Յիսուս որդի.։)
Արգելուլ զանիրաւութեանցն աղբիւր ցանկութեան, յորմէ վիժին անիրաւագոյն գործքն ի մարմինս եւ յոգիս։ Յորմէ իբրու յաղբերէ վիժին ցանկութեանցն եւ այլոցն ախտից առանձնաւորութիւնք. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. լին. ՟Ա. 99։)