Other definitions containing this entry
Յետ նորա վարազդատ ի նմին թագաւորութեանն տոհմէ. որ ապա օտարակալութիւն. (Եզնիկ երէց.։)
Մանուէլ զտէգ նիզակին (զերկաթն) ի ձեռինն կալեալ, եւ նիզակաւն (բնովն) ի կառափն մատուցեալ ծեծէր զարքայն վարազդատ. (Բուզ. ՟Ե. 37։)
Ինքն (վարազդատ) յարուցեալ ի սեղանոյն իբրեւ յապարահէ զանց առնելոյ պատճառաւ. (Բուզ. ՟Ե. 35.)
Բատ՝ որ նահապետն էր ազգին սահառունեաց տոհմին, դայեակ սնուցիչ թագաւորին վարազդատայ. (Բուզ. ՟Ե. 35։)
Voir tout