cf. Սրբասուն.
Ի սրբութեան կամ սրբութեամբ սնեալ. սրբակրօն. սրբազան. սուրբ.
Ո՛վ այրդ սրբասնեալ։ Սրբասնեալ արբանեկաւն իւրով. (Վրք. հց. ՟Ի՟Ա։ Ճ. ՟Ա.։)
Պարկեշտասէրն գայիանէ՝ սրբասնելովն (կամ սուրբ սանովն) հռիփսիմեաւ հանդերձ. (Ագաթ.։)
Սրբասնելոցն անարատութեան։ Նախատեսութիւնս սրբասնելոց։ Սրբասնեալ ձեռաց։ Սրբասնեալ ոմն պատանի։ Ի սրբասնեալ միջոց քո ստեանց. (Նար. ՟Լ՟Դ. ՟Հ՟Ե. Նար. խչ. Նար. կուս.։)