cf. Սրբաբան.
Որ ասէ զսուրբ սուրբն, կամ զերեքսրբեան օրհնութիւն. սրբաբան. օրհնաբան. եւ Օրհնաբանական. իբր յն. ἀγιόλογος, ἀγιολογικός.
Ընդ սրբասաց զօրսն։ Զդասս բոցեղէնս՝ զուարթունս սրբասացս։ Արարեր քեզ սրբասացս զսերովբէսն եւ զքերովբէսն. (Նար. յովէդ.։ Մաշտ.։ Ճշ.։)
Սրբասաց բերանովք միշտ փառաւորեն զտէրն։ Սրբասաց ձայնիւ սրովբէք։ Երգեն զսրբասաց փառաբանութիւն. (Ոսկ. ես.։ Շար.։ Եփր. ծն.։)
ՍՐԲԱՍԱՑՔ գ. իբր Սրբասացութիւն. երեքսրբեան երգ.
Փառաւորէ յերիս սրբասացս. (Նար. կուս.։)