vn.

to be holy, sacred, consecrated or set apart, to consecrate or devote oneself.

չ.

ՍՐԲԱՆԱԼ. ἀγιάζομαι sanctificor. Սուրբ լինել. սրբիլ. նուիրիլ. եւ Արդարանալ. եւ Պարկեշտանալ.

Գարշեցուցանել զանուն սրբացելոցն (կամ սրբեցելոցն) իմոց (ինձ). (Ղեւտ. ՟Ի. 3։)

Քանզի ետես զահն եւ զերկիւղն մեծ, սիրեաց նա եւ սրբանալ. (Եփր. ել.։)

Աղօթիւք երեմիայի, որ յորովայնէ մօր իւր սրբացեալ էր ի կերակրոց (որպէս նազովրեցի նուիրական աստուծոյ). (Եփր. ղեւտ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—անամ, ացայ

Voix Médio-Passive

Indicatif
Présent
ես սրբանամ
դու սրբանաս
նա սրբանայ
մեք սրբանամք
դուք սրբանայք
նոքա սրբանան
Imparfait
ես սրբանայի
դու սրբանայիր
նա սրբանայր
մեք սրբանայաք
դուք սրբանայիք
նոքա սրբանային
Aoriste
ես սրբացայ
դու սրբացար
նա սրբացաւ
մեք սրբացաք
դուք սրբացայք
նոքա սրբացան
Subjonctif
Présent
ես սրբանայցեմ
դու սրբանայցես
նա սրբանայցէ
մեք սրբանայցեմք
դուք սրբանայցէք
նոքա սրբանայցեն
Aoriste
ես սրբացայց
դու սրբասցիս
նա սրբասցի
մեք սրբասցուք
դուք սրբասջիք
նոքա սրբասցին
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ սրբանար
դուք մի՛ սրբանայք
Impératif
դու սրբացի՛ր
դուք սրբացարո՛ւք
Exhortatif (thème du passé)
դու սրբասջի՛ր
դուք սրբասջի՛ք