Սերմանահան, աց

adj. s.

σπείρων, σπορεύς seminans, seminator, sator. Մշակ՝ որ հանէ եւ սերմանէ զսերմանիս. սերմանացան, սերմանօղ. ցանօղ.

Ահա եւ սերմանահան՝ սերմանալ. (Մտթ. ՟Ժ՟Գ. 3։)

Եւ սերմանա սերմանահան քաջ զսերմանիս աւետարանին լուսոյ. (Խոր. հռիփս.։)

Սերմանահանին ի չորից մի մասն արդիւնացաւ. (Խոսր.։)

Օրհնեա տէր եւ զսերմանիս զայս հանդերձ սերմանահանօքս. (Մաշտ.։)