Ջրկայ

adj. s.

Ջուր կացեալ. կայանք ջուրց. ուր ջուրք դադարեալ կայցեն.

Ժողովեաց զջուրս մթերածոյո ի ծովս ջրկայս. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Ի հեղեղական հեղձուցիչ ջուրց մասն հասեալ նմա՝ ջրկայ անուանելով. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ջրկայք, յից

Voir tout