to hollow, to excavate, to dig, to delve;
to sap, to mine, to sink;
— գուբս, հորս, to open a trench, to sink a well;
զարտասուաց աղբիւրս —, to shed tears.
(լծ. թ. պէլէմէք, պէլլէմէք ) ἁνασκάπτω effodio, fodio, pastino ἁντλέω , ἑπαντλέω haurio, exhaurio. . Բրել զխորս. եւ Ի դուրս հանել ի խորուստ կամ ի փոսոյ կամ ի փլածոյ զհող եւ զայլ իրս. փորել հանել.
Գուբն՝ զոր փորեաց եւ պեղեաց. (Սաղ. ՟Է. 16։)
Ի հանդերձ իւեանց ընկալեալ զհողն՝ արտաքս պեղէին. (Ագաթ.։)
Նմանութեամբ.
Եթէ անզգամ իցես, միայն պեղեսցես զչարս. (Առակ. ՟Թ. 12։)
Զչար գործոցն զմերթս արտաքս պեղեալ. (Յճխ. ՟Ծ՟Է։)
Պատկառեցուցանել, պեղելով իւրեանց ականջօք միանգամայն ժողովեալ նախատանս. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Կործանեցան՝ որ զարդար արիւն՝ իւրեանց անձանց պեղեցին ի գլուխս. (Ճ. ՟Գ.)
ՊԵՂԵԼ. Բրել եւ բանալ. ջրհոր՝ փոս բանալ.
Պեղէ զխցեալ ջրհոսն, եւ զնորսն. (Նախ. ծն.։)
Պեղեալ երկուս հորս յոյժ քաջախորս, եւ սաստկապէս լայնս. (Խոր. ՟Գ. 32։)
Զարտասուաց աղբիւրսն պեղէ. (Լմբ. սղ.։)