cattle;
—ք, means, expedient, device;
—ս պաճարել, to seek the means to, to resort to all sorts of expedients, contrivances or shifts.
θρέμμα, κτῆνος alumnus, pecus, jumentum. Նախիր. անգեայ. արջառ. եզն, եւ կով. եւ լայնաբար՝ ամենայն անասուն. պախրէ, պախրիք. սըղըր, էօքիւզ, ինէկ, տավար, հայվան. եբր. պաքար.
Ի պաճարաց եւս ծննդից՝ ըստ հօտից եւ անդէոց։ Ոչ եւս վարեսցեն ի պէտսն զպաճարսն։ Շունք՝ որ ի հօտսն են, յառաջագոյն մարտնչելով ի վերայ պաճարացն մինչ ի յաղթութիւն։ Զբնակիցն ի մեզ զպաճարն պարարեն՝ զցանկութիւնն։ Զառ ի շնորհ պատարագն յարու պաճարաց առնել. (Փիլ.։)
Վիշապն՝ արքունական պաճար է. (Պտմ. աղեքս.։)
Լերինքն զանասուն պաճարս բազմացուցանեն մեծահասակս. (Խոր. ՟Գ. 59։)
Ոչխար ես իմոյ աստուածային հօտիս՝ սքանչելի, եւ պաճար մեծի հովուին. (Առ որս. ՟Ժ՟Ա։)
Սիրելի է սա (գարունն) ամենայն մարդկան, եւ ցամաքային պաճարաց։ Ի թշնամեացն խողխողի զինուք զօրէն պաճարաց. (Պիտ.։)
Իբր զանզգայ պաճարս անասնոց մեռանիմք, եւ ոչ զարհուրիմք։ Ոչ պաճարք խոտաճարակք, եւ կամ լուղակ կերակրելիք. (Նար. ՟Ծ՟Ե. եւ Նար. առաք.։)
Զկոյտս ջոլրաց անասուն պաճարաց. (Երզն. մտթ.։)
ՊԱՃԱՐՔ որպէս Պաճարանք. հայթայթանք. հնարք.
Չտայ զքեզ ի ձեռս, որչափ ինչ պաճարս եւ պաճարիցի սատանայ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 22։)