gold-smith;
jeweller;
golden, made of gold.
ՈՍԿԵԳՈՐԾ կամ ՈՍԿԷԳՈՐԾ. χρυσουργός, χρυσοτεκτών , χρυσοχόος aurifex, aurifaber, aurifusor. Գործօղ զոսկի, այսինքն ի վերայ ոսկւոյ, եւ ի հանքս ոսկւոյ, կամ սպասս ոսկիս եւ ականակապս. որ եւ ՈՍԿԵՐԻՉ.
Կոչեալ առ ինքն ոսկեգործ՝ հրամայեաց նմա առնել աղաւնի յոսկւոյ սրբոյ. (Ճ. ՟Բ.։)
Ամենայն ոսկեգործ մանրէ զհին անօթ, ապա ձուլէ հալոցօք։ Կաւագործք եւ ոսկէգործք զբեկեալ անօթ վերստին ստեղծանեն. (Լծ. ածաբ.։ Սկեւռ. ես.։)
Հրոյ զօրութիւն, է զի զանպիտան աղտն խառնեալ ընդ ոսկւոյ ... սրբել, եւ յառաջին պայծառութիւնն ածել ի ձեռն արուեստի ոսկէգործաց. (Իգն.։)
Ոսկէգործացն մանկունքն եւ դոյզն ինչ կոշտոյ խնդիր առնեն. (Ոսկ. հռ. ՟Լ՟Ա։)
Կոչեաց զնա ի ճաշ զուղէ ոսկէգործն։ Առեալ զակն՝ ել յերուսաղէմ. եւ եցոյց զնա ոսկէգործին. իսկ ոսկերիչն ասէ, եւ այլն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ։)
ՈՍԿԵԳՈՐԾ. ա. Գործեալ յոսկւոյ. ոսկեզարդ. ոսկեղէն.
Եւ ոսկէգործ ականակապ կազմեալ՝ պատեաց ոսկւով զփրկագործ սուրբ խաչն. (Արծր. ՟Դ. 11։)