cf. Ողոքանք.
cf. Ողոքանք, Ողոք. ἵαμα.
Ողոքումն դարձուցանէ զմեղս մեծամեծս. (Ժող. ՟Ժ. 4։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ողոքումն | ողոքմունք |
| accusatif | ողոքումն | ողոքմունս |
| génitif | ողոքման | ողոքմանց |
| locatif | ողոքման | ողոքմունս |
| datif | ողոքման | ողոքմանց |
| ablatif | ողոքմանէ | ողոքմանց |
| instrumental | ողոքմամբ | ողոքմամբք |