Ոգեսպառ

adj.

out of breath;
exanimate, half-dead;

fig.

knocking down, killing.

adj.

Սպառեալ յոգւոյ. շնչասպառ. եւ Հոգեկորոյս. սպառօղ շնչոյ.

Պահապանացն սրտաբեկ ոգէսպառ ի քաղաքն անկեալ՝ պատմելով քահանայիցն. (Ագաթ.։)

Ջրակուլ ոգեսպառ պղտորարբութեամբ. (Նար. ՟Ծ՟Դ։)