Շնչացութիւն

s.

Շունչ, ոգի. եւ Շնչացուցիչ. շնչատու. կամ Միաբանիչ.

Պիթագորականքն այսպէս ասեն զաստուծոյ. գործոց սկիզբն, շնչացութիւն բոլոր շրջանակիս, եւ ամենեցուն շարժումն. (Մագ. ՟Ե։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շնչացութիւն շնչացութիւնք
accusatif շնչացութիւն շնչացութիւնս
génitif շնչացութեան շնչացութեանց
locatif շնչացութեան շնչացութիւնս
datif շնչացութեան շնչացութեանց
ablatif շնչացութենէ շնչացութեանց
instrumental շնչացութեամբ շնչացութեամբք