cf. Շաղփաղփանք;
ի շաղփաղփութիւն զառածիլ, to rave, to be delirious or frenetic.
λῆρος, φλυαρία nugae, delirium, ineptiae. որ եւ ՇԱՂՓԱՂՓԱՆՔ. շաղակրատանք. ունայնաբանութիւն. ծաղրաբանութիւն. առապելական եւ պառաւական զրոյցք. ազճատանք. ցնորք. զառանցանք. բանդադուշանք.
Եւ երեւեցան առաջին նոցա չաղփաղփութիւն բանքն նոցա. (Ղկ. ՟Ի՟Գ. 11։)
Ծաղրական բանս խօսի, որ շաղփաղփուն թու, եւ արբեցութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 23։)
Զայնպիսի ինչ խորհել՝ կարի իսկ շաղփաղփուի է. (Ոսկ. մտթ.։)
Շաղփաղփութիւնք առ ոսկւոյ եւ արշաթոյ ասացեալքն գեղեցիկ իրողութիւնք. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
Ընտրող մտաց ճանաչի յայտնապէս դիանոսն բանք, եւ անմտացն, շաղփաղփութիւնք. (Փարպ.։)
Ոչ եւս ներեմ քեզ վասն շաղփաղփութեանդ։ Ծերութեան հասակդ քո ի շաղփաղփութիւն է զառածեալ Ճ. (՟Ա. եւ ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | շաղփաղփութիւն | շաղփաղփութիւնք |
| accusatif | շաղփաղփութիւն | շաղփաղփութիւնս |
| génitif | շաղփաղփութեան | շաղփաղփութեանց |
| locatif | շաղփաղփութեան | շաղփաղփութիւնս |
| datif | շաղփաղփութեան | շաղփաղփութեանց |
| ablatif | շաղփաղփութենէ | շաղփաղփութեանց |
| instrumental | շաղփաղփութեամբ | շաղփաղփութեամբք |