conjunction, connection;
interweaving, intertwining, wreathing;
copulation.
cf. ՇԱՂԱՇԱՐՈՒԹԻՒՆ.
Մետաքսահիւ կարմրայամար շաղաշարման. (Նար. խչ.։)
Խորութիւն անհաս խորհրդոյ հարսին եւ փեսային, որ յերդս երդոցն շաղաշարումն շաղկապութեան. (Անան. եկեղ։)
Շաղաշարումն՝ որում առփայր, լինի նմա զազարութիւն. (Լմբ. առակ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | շաղաշարումն | շաղաշարմունք |
accusatif | շաղաշարումն | շաղաշարմունս |
génitif | շաղաշարման | շաղաշարմանց |
locatif | շաղաշարման | շաղաշարմունս |
datif | շաղաշարման | շաղաշարմանց |
ablatif | շաղաշարմանէ | շաղաշարմանց |
instrumental | շաղաշարմամբ | շաղաշարմամբք |