hy    |   fr

Շաղամանութիւն, ութեան

s.

annexion.

s.

Իբր Շարամանութիւն. յարամանութիւն. յարակցութիւն.

Առանց շաղամանութեան (ասի՝ աստուած. իսկ տէր աստուած՝ շաղամանութեամբ). (Փիլ. լին. ՟Բ. 75։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շաղամանութիւն շաղամանութիւնք
accusatif շաղամանութիւն շաղամանութիւնս
génitif շաղամանութեան շաղամանութեանց
locatif շաղամանութեան շաղամանութիւնս
datif շաղամանութեան շաղամանութեանց
ablatif շաղամանութենէ շաղամանութեանց
instrumental շաղամանութեամբ շաղամանութեամբք