Ներգործելն. ներգործութիւն. զօրութիւն գործողական.
Նա է՝ որ մկրտէ հոգւով սրբով. եւ այս է ներգործումն աստուածային. (Պրպմ. ՟Չ։)
Այս է ներգործումն տէրունի յարութեանն. (Լմբ. հանգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ներգործումն | ներգործմունք |
| accusatif | ներգործումն | ներգործմունս |
| génitif | ներգործման | ներգործմանց |
| locatif | ներգործման | ներգործմունս |
| datif | ներգործման | ներգործմանց |
| ablatif | ներգործմանէ | ներգործմանց |
| instrumental | ներգործմամբ | ներգործմամբք |