good order;
discipline;
care.
εὑταξία . Բարեկարգութիւն. եւ Տնտեսութիւն. հոգողութիւն. խնամակալութիւն.
Գունդքն վերնոցն բազում յօրինուածութիւնս ցուցանեն յանձինս։ Չհարկանէ զվիզդ (լուծն Քրիստոսի), այլ վասն յօրինուածութեան եւեթ կայ ի վերայ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 19։ ՟Բ. 13։)
Չի՛ք ինչ՝ որ կազմեալ իցէ, թէ պակասեալ գտանիցի ի մասանց յօրինուածութեանն. (Վեցօր. ՟Թ։)
Յօրինել (նուագս). ըստ նոցա յօրինուածութեանն կազմել. (Խոսր. պտրգ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յօրինուածութիւն | յօրինուածութիւնք |
| accusatif | յօրինուածութիւն | յօրինուածութիւնս |
| génitif | յօրինուածութեան | յօրինուածութեանց |
| locatif | յօրինուածութեան | յօրինուածութիւնս |
| datif | յօրինուածութեան | յօրինուածութեանց |
| ablatif | յօրինուածութենէ | յօրինուածութեանց |
| instrumental | յօրինուածութեամբ | յօրինուածութեամբք |