mention, commemoration, memory, remembrance.
μνήμη, ἁνάμνησις mentio, memoratio, recordatio, revocatio in memoriam. Յիշելն. յիշելութիւն. յիշողութիւն. յիշատակ. եւ Յիշեցուցանելն.
Յիշումն է տեսութիւն ի ներքս մնացեալ։ Վերըստին յիշումն ասի, յորժամ մոռացումն ընդմիջէ զյտշումն. քանզի է վերստին յիշումն՝ յիշման տկարացելոց զարգացումն. (Նիւս. բն.։)
Յաճախէ սպառնալիս յիշմամբ երախտեացն՝ որ առ նոսա. (Նախ. եզեկ.։)
Ո՛ր ազգ յիշմանց բերցեն զողբս, զայն յիշեսցես. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Որ սուրբ են սրտիւք. եւ մաքուր մտօք, եւ զյիշմանցն Աստուծոյ միշտ կախեալկան։ Ո՞ր որդի է՝ որ ոչ պատուէր զհայրն իւր, եւ ոչ ցանկ կախի զյիշմանց նորա, որպէս տղայքն զմարցն. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ. ՟Ե։)
Որոց այժմ զսրբազանն յիշումն արարաք։ Զորոց այժմ յիշումն արարաք։ Զորոց այժմ զյիշումս արարաք. (Դիոն.։)
Յիշում գալ յայնժամ պարտի Տեառնն առ Պետրոս բանիցն. այսինքն յիշել զբան Տեառն. (Բրս. հց.։)
Անուն Զաքարիայ՝ յիշումն Աստուծոյ (ի զիքր, եւ եա) ... Եղիսաբէթ, Աստուծոյ իմոյ եօթներեակ (ի էլի, եւ շաբաթ). (Մեկն. ղկ.։)
Զյոբ յիշեցից զերանելին, զայն՝ որ յիշման է արժանին. (Յիսուս որդի.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | յիշումն | յիշմունք |
| accusatif | յիշումն | յիշմունս |
| génitif | յիշման | յիշմանց |
| locatif | յիշման | յիշմունս |
| datif | յիշման | յիշմանց |
| ablatif | յիշմանէ | յիշմանց |
| instrumental | յիշմամբ | յիշմամբք |