Յանդիմանաբար

adv.

Յայտ յանդիման. դէմ յանդիման. յայտնապէս. անպատրուակ.

Ապողոն դիւթելով՝ ոչ հաւաստապէս, եւ ոչ յանդիմանաբար զհրամանատուութիւն առնէր հրամանառուացն, այլ անհաւաստաբար եւ շեղապէս. (Նոննոս.։)