musk;
— երէ, moschifer.
μόσχος muscus, moschus moschiferus. թ. միւք, ... յն. լտ. մօսխոս, մօ՛սքուս, մուսգուս . (ի պրս. բառէ մուշ, որ է մուկն) Մկնաձեւ եւ մկնաչափ կենդանի ի հնդիկս՝ անուշահոտ, եւ իւղ նորա. եւ լայնաբար ամենայն անուշահոտ իւղ եւ պտուղ եւ ըմպելի. որպէս եւ բէշկ մշկոյ՝ է փիսիկ, այսինքն կատու մշկաբեր. (ուստի եւ միւսքէթ, մուշքաթ եւն)
Լինի հնդիկս մուշկ երէ։ Ճենաստան ունի եւ հրէշ, եւ մուշկ, եւ սիրամարգ շատ. (Խոր. աշխարհ.։)
Գեհոն բերէ անուշահոտ ծխանելիս, եւ բանջարս խոտոյ՝ որ խառնի ընդ մուշկս, զոր կազմեն մարդիկ ի պատրանս ռնգաց ի հոտ անոյշ. (Պտմ. վր.։)
Գնացին ի հնդիկս, եւ առին հարկս՝ մուշկս եւ ամբարս, եւ ծխանելիս. (անդ։)
Գնեցին խունկս որ է յամպար, մուշք, ծխանելիք. (Բրսղ. մրկ.։)
Յեղնէ երէոց՝ վայրի անասնոց՝ կո՛յս քեզ հոտ մշկոց (կամ մուշկ հոտոց). (Գանձ.։)
(Անյայտ է գրեալն ի բառս Գաղիանոսի.
Ալխողազ. մշկան երինջ կամ եղիճ. որ է լեղակ։
Եւ ի Հին բռ.
Մշկի ծաղիկ. որ է սօդ. դոկս. եւ Նար մուշկ. նարշշ։
Իսկ ի Բժշկարանի Սօդ մեկնի՝ թօբալախ. կիպեռիս. խոտի տակ է։)