adj.

pernicious, exhaling death, malignant, deathly.

adj.

Որ շնչէ զմահ. ոյր շունչն է մահաբեր.

Խաւարասէր վիշապն մահաշունչ. (Խոր. հռիփս.։ Շ. տաղ.։)

Խաղաց գազանն մահաշունչ. (Լաստ. ՟Ժ՟Զ։)

Այս չարամիտ եւ մահաշունչ այր։ Արբոյց փոխանակ կենսականի զմահաշունչն դեղ։ Մահաշունչ ատելութեամբ վարեն զօտարս եւ զթշնամիս. (Պիտ.։)

Մի՛ թագաւորեսցէ ի վերայ մեր թշնամին իւրով մահաշունչ չարութեամբ. (Վեցօր. ՟Զ։)

Մահաշունչ հարաւահողմ խաբէութիւն. (Յհ. կթ.։)

Զհոտն մահաշունչ կռապաշտութեան՝ հողմով հոգւոյն հալածեցին. (Սիսիան.։)

Լցաւ ի մահաշունչ թունիցն. (Լաստ. ՟Ի՟Գ։)

Լուեալ զմահաշունչ բանս թագաւորին. (Ճ. ՟Բ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif մահաշունչ մահաշունչք
accusatif մահաշունչ մահաշունչս
génitif մահաշնչոյ մահաշնչոց
locatif մահաշունչ մահաշունչս
datif մահաշնչոյ մահաշնչոց
ablatif մահաշնչոյ մահաշնչոց
instrumental մահաշնչով մահաշնչովք