va.

to surname, to entitle.

ն.

ἑπονομάζω cognomio. Մականուամբ կոչել. վերագիր կոչմամբ նշանակել. եւ Վերակոչել. վերաձայնել.

Բան մականուանէ զորդի։ Լոյս զնա մականուանէ. (Նանայ.։)

Յովհաննէս՝ մականուանեալ ի փրկչէն որդի որոտման. (Ոսկ. յհ. յիշատ.։)

Որոյ վասիլ անուն ձայնեալ, նախելուզակ մականուանեալ. (այն է գող վասիլ) (Շ. վիպ.։)

Ո՛վ սիրելի աթենացի ... թուիս ինձ աստուծոյ (աթենասայ) մականունութեանն արժանի գոլ կամ մականուանիլ մանաւանդ. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)

Աստեղս մականուանելով մոլորականս. (անդ. ՟Է։)

Որ եւ լինելով աւանդութիւն քաղաքի՝ իբրու հասարակաց օրէնք մականուանեցաւ. (անդ. ՟Ա։)