orator, rhetorician, rhetor, eloquent person.
ῤήτωρ rhetor, orator որ եւ ՃԱՐՏԱՐԱՍԱՆ. Ճարտար ասօղ, ասացօղ, խօսօղ. ճարտարաբան. պերճախօս, մանաւանդ գիտակն արուեստի հռետորութեան եւ փաստաբանութեան. հռետոր. (յն. ռի՛դօր լտ. օռա՛դօր ).
Քերթողացն, եւ ճարտասանաց. (Պղատ. օրին. ՟Ժ։)
Ճարտասանքդ ցոյցս առնեն. (Փիլ. տեսական.։)
Պղատոն ոմն ճարտասան հեթանոս. (Խոր. ՟Գ. 53։)
Զյոյժ հռչակելին ճարտասանաց զդիմոսթենէս։ Իմաստասէրն, եւ ճարտասանն, համայն եւ քերթողն. (եւ այլն. Պիտ.։)
Ճարտասան անճոռնի. (Նար. ՟Ծ՟Զ. որ հայի եւ ի յաջորդ նշ։)
ՃԱՐՏԱՍԱՆ. որպէս Սոփեստէս. իմաստակ. σοφιστής sophista.
Եթէ արամազդ ճարտասան է, եւ արհեստ այս է ամենագեղեցիկ. (Պղատ. մինովս.։)
ՃԱՐՏԱՍԱՆ. ա. Ճարտասանական.
Ոչ եթէ մարդկեղէն ինչ ճարտասան խօսիւք. (Պետր. սիւն. ի կոյսն.։)