s.

levite.

adj. s.

λευίτης levites, -ta. Որ է յազգէ ղեւեայ, ի քահանայական ցեղէ.

Պաշտեսցէ ղեւտացին զպաշտօն խորանին վկայութեան։ Զտասանորդս ետու ղեւտացւոցն ի ժառանգութիւն։ Ղեւտացի մի եկեալ ընդ նոյն տեղի՝ ետես եւ զանց արար։ Առաքեցին քահանայս եւ ղեւտացիս.եւ այլն։

Եթէ կատարումնն ի ձեռն ղեւտացւոց քահանայութեանն էր. (Եբր. ՟Է. 11.) յն. ղեւտական։

Պատճառ ղեւտացւոց քահանայութեանն. (Նախ. ղեւտ.։)

Որոց տալոց էր զերկիրն ի ժառանգութիւն բաց յղեւտացւոցն. (Նախ. թուոց.։)